سازمان غذا و داروی آمریکا در ۲۴ ژوئن ۲۰۰۴ استفاده از زالو را برای مقاصد پزشکی قانونی اعلام کرد.

بیماریهای قابل درمان با زالو

۱ـ بیماریهای پوستی ـ جوش: درمان بیماریهای پوستی یک از محدودهای مهم و ممتاز در زمینه زالو درمانی می‌باشد.

۲ـ صدمات: زالودرمانی موقعیت خوبی را در درمان کوفتگی ما صدمات خون مردگی و ورم کسب کرده‌است.

۳ـ جراحی پلاستیک و پیوند اعضاء

۴ـ بیماری‌های دستگاه حرکتی: بیماریهای دستگاه حرکتی شایعترین بیماری زمان حاضر می‌باشد.

۵ـ آرتروز Artherose: آرتروز به معنی فرسودگی مفصل می‌باشد و به‌طور طبیعی در افراد مسن شدیدتر ظاهر می‌شود.

۶ـ رماتیسم مفصلی Rhematism: در رماتیسم مفصلی به وسیله عمل روی کل تورم مفصل می‌باشد.

۷ـ بیماریهای چشمی: مقالات متعددی دربارهٔ استفاده موفقیت‌آمیز زالو درمانی در بیماریهای چشمی مختلف در دسترس است.

۸ـ تورم چشم‌ها: زالودرمانی نتایج موفقیت‌آمیزی در درمان تورم‌های چشمی زیر داشته‌است.

۹ـ بیماریهای گوش: ۲ الی ۴ زالو پشت هر گوشی در فواصل هر چند هفته تکرار شود تا نتیجه مطلوب حاصل گردد.

۱۰ـ بیماریهای قلبی عروقی ـ تنگی عروق: تنگی عروق سیاهرگی مربوط به گشادی رگ می‌شود که اغلب بر اثر تضعیف بافت پیوندی می‌باشد.

۱۱ـ اختلال گردش خون: اختلال گردش خون دست و پا (دست و پای سرد) به وسیله زالو درمانی در محدوده ستون مهره‌ها قابل درمان است. انگشتان ومناطقی که به عللی گانگرن شده‌اند. افراد دیابتیکی که از سردی و مورمور و گزگز پاها شکایت دارند کسانیکه از درد ساق پا و پاشنه پا شکایت دارند.

۱۲ـ اسپاسم و دردهای عضلانی: با زالو اندازی روی مناطق دردناک می‌توان درد را کاهش داد و اسپاسم را مرتفع نمود.