شرایط خاص اقلیمی، جغرافيايي و فرهنگي جمهوري اسلامي ايران و تاريخ ديرينه استقلال و جوشش فكري در زمينه هاي گوناگون بويژه در حوزه طب و درمان، وجود صدها دانشمند و نابغه مشهور و مورد وثوق ملل جهان در زمينه طب و درمان، وجود صدها جلد كتاب بعنوان منبع كامل دسترس طبي ايراني و اسلامي در كشور و استعداد كشت دارو هاي گياهي متنوع و بعضاً ناياب در جهان ، علاقمندي و گرايش فرهنگي مردم ايران به طب بومي و اسلامي، عوارض داروهاي شيميايي ، هزینه های بالاي خدمات بهداشت و درمان، وفور دسته بزرگي از بيماريها و عدم توان درمان آن در جامعه از قبیل: (ديابت، سردرد، آلرژي، افسردگي، بیماریهای اتو ایمون و ...) موجب گردیده امروزه در کنار طب کلاسیک، از زمینه های پیشگیری و درمانی موثر طب سنتی ایرانی اسلامی نیز استفاده علمی بعمل آید که ضمن کمک به تامين بهداشت و سلامت جامعه، زمينه اي را براي توليد علم در این حوزه فراهم نموده و با استخراج شیوه های درمانی موثر در گذشته و تلفیق آن با ايده هاي جديد در بخش بهداشت و درمان، نظر دانشمندان جهان را به سوي منابع فرهنگي، ديني، علمی بویژه منابع ارزشمند طبی ما معطوف نماید. مكتب طب سنتي ايران، در دوران زرّين شكوفايي تمدن اسلامي و باطلوع ستارگان پرفروغ تاريخ علم از جمله: رازی، اهوازی، ابن سینا، اخوینی، هروی، جرجانی، حکیم مومن و ...برپايه خرد ورزي و با جدا ساختن سره از ناسره گسترش يافت واكنون نيز توانايي حلّ برخي از معضلات علمي را در عرصه بهداشت،پيشگيري، تشخيص و درمان دارااست. اين مكتب باريشه اي ده هزارساله،انسان را فقط از بعد مادّي نمي نگرد، بلكه به ابعاد ديگروجود او به عنوان خليفه الهي نيزتوجه دارد.دراين ديدگاه، حفظ سلامت مقدم بر درمان است وتوجه به روش زندگي وتأمين هواي سالم،تغذیه درست، فعاليت كافي،استراحت به اندازه وتعادل حالات روحي رواني شعارطب سنتي ايران است. اكنون جامعه ي پزشكي جهان به اهميت روش هاي درمان طبيعي ومكاتب طب سنتي و مكمل پي برده است ودانشكده ها و مراكز تحقيقاتي بسياري درغرب وشرق جهان تاسیس یافته و علاوه بر تربیت دانشجو در این حوزه ها،به پژوهش براي به كارگيري روشهاي مختلف طبّي كه سابقه علمي و تاريخي دارند، مشغول مي باشند. اين حركت،همچنين موجب شده است كه پزشكان و محققان درايران وديگركشورهاي جهان به شناخت مباني طب سنتي ايران گرايش بیش از پیش پیدا نمایند. براساس نقشه جامع علمی سلامت، جمهوری اسلامی ایران در سال 1404 کشوری است با مردمی برخوردار از بالاترین سطح سلامت ودارای عادلانه ترین و توسعه یافته ترین نظام سلامت در منطقه که به لحاظ مراعات حقوق اسلامی، انسانی، مدنی، پاسخگویی و تکریم خدمت گیرندگان نظام سلامت در جایگاه اول 25 کشور منطقه آسیایی جنوب غربی قرار خواهد گرفت.این مهم به استناد قانون برنامه پنجم توسعه کشور بایستی ازمسیر الگوی توسعه اسلامی ایرانی حاصل شود.طب سنتی ایرانی به عنوان یکی از 3 مکتب عمده طب مکمل (یاجایگزین) بیش از همه با الگوی اسلامی- ایرانی تطابق و هم خوانی دارد و در کنار طب سنتی ایران، طب سنتی چین و طب سنتی هند هم به عنوان دو مکتب طبی از پشتوانه غنی تجربی و فلسفی برخوردارند. منزلت، جایگاه و اهمیت طب سنتی و مکمل در هندسه سلامت کشورها به قدری است که سازمان بهداشت جهانی، کشورهای عضو را مکلف به تسهیل  Integration آن در سیستم سلامت خود نموده است. خوشبختانه در کشور جمهوری اسلامی ایران، از سال  1386 طب سنتی ایرانی به عنوان یک رشته آکادمیک و در مقطع دکترای تخصصی (Ph.D) حیات مجدد خود را با رویکردی دانشگاهی آغاز نمود و مقرر گردیده علاوه بر این رشته، رشته های داروسازی سنتی و تاریخ علوم پزشکی در تمامی دانشگاه های علوم پزشکی تیپ 1 راه اندازی شود. به همین نظر دانشکده طب سنتی دانشگاه علوم پزشکی تبریز با سه گروه آموزشی "طب سنتی، داروسازی سنتی و تاریخ علوم پزشکی"، فعالیت های آموزشی خویش را از سال 1391 آغاز نموده است.