نام علمی
|
Iris germanica L.
Iris versicolor L.
|
نام انگلیسی
|
Iris, Orris
|
نام عربی
|
سوسن
|
نام های دیگر
|
سوسن
|
تیره گیاه
|
از تیره Iridaceae
|
مکان رویش
|
این گیاه بومی جنوب اروپاست و در لرستان و کرمان به صورت خودرو یافت می شود.
|
گیاه شناسی
|
گیاهی است علفی چند ساله به ارتفاه 30-100 سانتی متر، دارای ریزوم ضخیم و کوتاه و ساقه پر گلی است که از میانه منشعب می شود.برگها، شمشیری، عریض، اغلب خمیده و به رنگ سبز مایل به خاکستری هستند.
|
ترکیبات شیمیایی
|
روغن فرار که عمدتا شامل ایرون، به ویژه آلفا، بتا و گاما ایرون (رایحه ای مشابه عطر بنفشه دارند) و ترکیبات دیگری شامل ایری ژرمانال.
ایزو فلاونوئیدها شامل ایری لون، ایری سولون، ایری زنین، تکتوری ژنین و گلیکوزیدهای آنها مانند ایری دین. فلاونوئیدها و گزانتون ها از دیگر ترکیبات موجود در عصاره ریشه گیاه هستند.
|
بخش موثر اندام گیاه
|
ریشه و ریزوم
|
اثرات فارماکولوژیک در طب مدرن
|
مدر، تصفیه کننده خون، خلط آور، بهبود دهنده گردش خون، صفرا آور بوده و به منظور معالجه بیماریهای سردرد، میگرن های مرتبط با عادت ماهیانه، تهوع های صفراوی، التهاب اندامهای تنفسی- گوارشی و ادراری کاربرد دارد.
|
اثرات فارماکولوژیک در طب مدرن
|
|
درجه سردی و گرمی
|
گرم و خشک در درجه سوم
|
خواص درمانی
|
|
طرز استفاده
|
|
عوارض جانبی و موارد احتیاط
|
استفاده گیاه در هنگام بارداری ممنوع می باشد.
تاکنون هیچگونه عارضه جانبی مضر و خطرناک ناشی از مصرف به جای مقادیر درمانی گیاه گزارش نشده است ولی شیره گیاه تازه موجب تحریک شدید پوست و غشای مخاطی می گردد. در صورت مصرف خوراکی نیز مسبب استفراغ، شکم درد و اسهال خونی میتواند باشد.
|
منابع
|
1. الابنیه عن الحقایق الادویه، ابومنصور موفق هروي، انتشارات دانشگاه تهران،1371، ص
2. هدایه المتعلمین فی الطب، ابوبکر اخوینی بخارائی، به کوشش جلال متینی،انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد،1371
3. قانون فی الطب، ابن سینا، ترجمه عبدالرحمن شرفکندی تهران: انتشارات سروش (صدا و سیما)، چاپ نهم،1389، ج2، ص
4. گیاهان داروئی ، ژان ولاگ – ژیری استودولا مترجم: ساعد زمان – انتشارات ققنوس، چاپ پنجم،1382، ص
5. معارف گیاهی، کاربرد گیاهان در پیشگیری و درمان بیماریها، حسین میر حیدر، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ پنجم،1385، ج6،صص
6. کتاب مرجع گیاهان دارویی (جلد اول)، احمد امامی، شیرین فصیحی، ایرج مهرگان، انتشارات اندیشه آور، چاپ اول، صص 756-757.
7. شناخت گیاهان دارویی و معطر ایران، ولی الله مظفریان، انتشارات فرهنگ معاصر، چاپ اول، 1391، ص 470-471.
|