گل گاو زبان

  

نام علمی

Borago officinalis L.

نام انگلیسی

Common borage, Burrage, Burage, Bugloss

نام عربی

ابوالعرق، لسان الثور

نام های دیگر

گُوی زبان (در آذربایجان)، دیم هاج

تیره گیاه

از تیره گاو زبانان (Boraginaceae)

مکان رویش

در اصل بومی نواحی مدیترانه ای بوده در حال حاضر در تمامی نواحی اروپا و ایالات متحده یافت می شود.

گیاه شناسی

گیاهی است یک ساله، علفی، گوشتی، به ارتفاع 15-60 سانتی متر و پوشیده از موهای زبر. ساقه های افراشته دارای شیارهای طولی و پوشیده از موهای زبر سفید رنگ هستند. برگها متناوب، تاخورده، مودار، در سطح فوقانی سبز رنگ و در سطح تحتانی سفید رنگ می باشند. برگها بیضوی یا تخم مرغی و طول آنها 3-10 سانتی متر است.

ترکیبات شیمیایی

  1. روغن ثابت که عمدتا شامل گامالینولنیک اسید (حدود 15-25%) و لینولئیک اسید می باشد.

  2. آلکالوئیدهای پیرولیزیدینی شامل سوپینین، لیکوپسامین، اینترمدین، 7- استیل اینترمدینف آمابیلین، تسینین.

  3. سیلیسیک اسید که تا حدودی محلول در آب است.

  4. موسیلاژها و تانن ها

بخش موثر اندام گیاه

گل خشک شده، برگ، ساقه، سرشاخه های تازه و خشک شده

اثرات فارماکولوژیک در طب مدرن

گلهای خشک شده این گیاه به علت معرق بودن در رفع عوارض گریپ و سرماخوردگی کاربرد دارد.

درجه سردی و گرمی

گرم و خشک، در درجه اول

خواص درمانی

افسردگی، مالیخولیا، بیماریهای قلبی، اسکیزوفرنی، درد دندان (هدایه)
ضد سودا، رافع دلتنگی و غم و خفقان، زخم های دهانی، سرفه کردن، ضد درد گلو، درد ریه (الابنیه)

عوارض جانبی
و موارد احتیاط

  1. نظر به وجود احتمالی آلکالوئیدهای غیراشباع پیرولیزیدین سمی (هر چند به مقدار کم در گیاه) مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی ممنوع است.

  2. ضررش به طحال است و بهتر است با انیسون مصرف شود.

  3. مصرف روغن این گیاه توسط بیماران مبتلا به صرع یا شیزوفرنی و همچنین بیمارانی که از داروهای صرع زا استفاده می کنند، به دلیل آنکه ممکن است موجب بروز حمله صرعی لوب گیجگاهی شود، ممنوع می باشد.

منابع

1. الابنیه عن الحقایق الادویه، ابومنصور موفق هروي، انتشارات دانشگاه تهران،1371، ص 300
2. هدایه المتعلمین فی الطب، ابوبکر اخوینی بخارائی، به کوشش جلال متینی،انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد،1371
3. قانون فی الطب، ابن سینا، ترجمه عبدالرحمن شرفکندی تهران: انتشارات سروش (صدا و سیما)، چاپ نهم،1389، ج2، ص 202
4. گیاهان داروئی ، ژان ولاگ، ژیری استودولا مترجم: ساعد زمان ، انتشارات ققنوس، چاپ پنجم،1382، ص 
5. معارف گیاهی، کاربرد گیاهان در پیشگیری و درمان بیماریها، حسین میر حیدر، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، چاپ پنجم،1385، ج6،صص
6. کتاب مرجع گیاهان دارویی (جلد اول)، احمد امامی، شیرین فصیحی، ایرج مهرگان، انتشارات اندیشه آور، چاپ اول، صص214-217.

 
  • نوشته شده
  • در سه شنبه بیست و چهارم مهر 1397
  • توسط ساناز قادری